erikveldkamp schreef:
Karel schreef:
Ja, met meer body in de toon dus. Zoals Jerry Hey bijvoorbeeld. Dat vind ik het mooiste bij een goeie lead. Niet zoals John Faddis dus. Dat is het toch net niet voor mij.
Dan moet je zeker fan zijn van Conrad Gozzo. Hij moet een enorm vet geluid hebben gehad. Bobby Shew vertelde in een anekdote dat toen hij naast CG zat hij dacht dat zijn trompet stuk was omdat hij zichzelf niet hoorde !
Dit is ook wel terug te horen op de opnames met CG op lead. De Billy May opnames zijn ongelovelijk goed en vet. Ik heb ook een cd met Maynard op lead, CG op 2e, Manny Klein op 3e en waarschijnlijk Conte Condoli op 4e trompet. Super vet !
Ik heb zelf flink wat van die oudere LP's van Billy May, Nelson Riddle, Woody Herman, Les Alexander en nog wat van die big bands uit de echte big-band era. Conrad Gozzo is een veel terugkerende naam. Hij is waarschijnlijk DE leadspeler uit die jaren. Absoluut geweldig. Ook Snooky Young kon goed met de leadpartijen overweg. Ik las laatst een intervieuw met Clark Terry waarin hij dit aanhaalde.
Wat opvalt is dat je ook in die tijd veel zelfde namen tegenkwam in de big bands. Conte Candoli en zijn broer Pete kom je tegen bij Woody Herman maar ook bij Stan Kenton. Manny Klein, Earl Gardner, Dick Collins (ook bastrompet), Buddy Childers zijn nog wat van die namen die je geregeld tegenkomt. Ik heb nog een LP van de Jimmy Dorsey Big Band uit 1948 waarin een jonge Maynard Ferguson meedoet als gastsolist. Als ik dat hoor stop ik maar met te proberen de G3 te halen, want dat moet wel aangeboren zijn bij hem