delano schreef:
Naar aanleiding van de post van De Ronde Van heb ik de filmpjes nog eens bekeken en daarom moet ik mijn mening gedeeltelijk bijstellen. In eerste instantie had ik mij net als Roel een beetje laten afleiden door de enorme echo van de opname. Ik vind dat een beetje ongeloofwaardig, het is net zo iets als piano spelen met het pedaal ingetrapt.
Bij hernieuwde beluistering vond ik het overigens minder hinderlijk.
Peter Evans heeft natuurlijk een ongelooflijke techniek ontwikkeld om zijn avantgarde te kunnen spelen. Geweldig. (volgens mij hoor ik trouwens veel van die oude cornettechniek terug, van het spelen ve melodie en begeleiding tegelijk).
Hij speelt Coltrane op een trompet a.h.w.
Voor wat betreft de uitvoering van Body and Soul ga ik nu mee met De Ronde Van, al ben ik iets minder enthousiast dan hij en vind ik de vergelijking met andere trompettisten (als bv Roy H.) een beetje mank gaan, ander idioom volgens mij.
Voor wat betreft het 2e filmje en de in- en uittro van B&S heb ik een andere mening. Dat deed me meer aan een act denken, enigszins te vergelijken met de acrobatiek van Alan Vizzuti in zijn masterclasses. Nu even heel persoonlijkl: ik probeerde bij dat 2e filmpje me te concentreren op wat nou de emotionele betekenis of uitbeelding was.
Na lang nadenken kwam ik tot de conclusie dat Peter Evans een drukke straat aan het uitbeelden was.
Ik reageerde louter op de opname van Body and Soul, dat ik erg goed vind,
met de overige filmpjes van hem op Youtube heb ik niet zoveel,
maar ik ben dan ook geen avant garde liefhebber.
Hij speelt die muziek in ieder geval niet als gevolg van onkunde.
Hij heeft een fabelachtige techniek en trefzekerheid en een groot harmonisch inzicht.
Het was niet mijn bedoeling om hem te vergelijken met Roy Hargrove, maar onlangs
hadden we de discussie over wie we harmonisch interessant vinden spelen,
en specifiek op harmonisch gebied ken ik niet zo veel jazztrompettisten die hetzelde nivo halen
als wat Peter Evans hier op Body and Soul speelt.