Interview Arturo Sandoval

Roel · **Geregistreerd:** 03 feb 2009 17:06 **Berichten:** 1168

Hmmm, onder het typen is er weer veel gepost, maar ik wil onderstaande post toch even plaatsen. Ik moet erbij zeggen dat mij wat ik van Bill Adam weet erg goed bevalt, maar dat het juist de interpretatie van Erik is waar ik me vaak niet in kan vinden. Als ik de originele teksten van Adam lees spreekt daar een realisme uit dat ik soms mis in Erik's posts: het lijkt alsof Erik doorslaat in de leer van Adam: hij wil krampachtig voorkomen dat je je ooit op iets anders dan muzikaliteit focust. Ik lees dat bij de originele teksten van Adam niet zo sterk.

Hier de post die ik al getypt had:

Ik begrijp het helemaal. In feite heb je bovenstaand verhaal ook al vaker gepost hier, wat ik geen probleem vind: ik geloof in de kracht van herhaling.

Echter: ik ben ervan overtuigd dat dit een verhaal is over een ideale situatie. Voor de duidelijkheid: ik bedoel nu niet het verhaal van Bill, maar de interpretatie van Erik. Zoals Marnix zegt, en ik ook zelf ervaren heb: Ik denk ook niet dat de problemen waarmee ik was opgezadeld te verhelpen waren geweest met muzikale lijnen spelen. Natuurlijk is muziek als uitgangspunt een vereiste als je muziek wil maken. Het brengt echter zeker niet in 100% van de gevallen alles vanzelf. Daarvoor zijn er té veel al dan niet schrijnende gevallen van mensen die jarenlang sukkelen, en dan het opeens toch leren dankzij een methode als BE of Callet.

Andersom is muzikaliteit absoluut geen vereiste om de trompet te leren beheersen. Het komt wat mij betreft té vaak voor dat het omgekeerd evenredig is: de muzikale trompettisten met fysieke problemen worden ondergesneeuwd door hun keihard hoge noten spelende patsercollega's, niet geremd door enige vorm van muzikaliteit. Het gebeurt gewoon té vaak om toeval te kunnen zijn.

Hoe zeldzaam is een trompettist die een c4 erop heeft zitten, met een goed geluid en voldoende projectie in het derde oktaaf opereert, ook een goed middenregister heeft en dit alles ook nog eens inzet met veel stijlgevoel en muzikaliteit? Als muzikaliteit, het concentreren op muzikale lijnen en het leggen van muzikale verbanden een garantie, of zelfs maar een voorwaarde is voor een goede trompetbeheersing, waarom is de muzikale highblower dan zo'n zeldzaamheid? Hoe frustrerend is het om als zeer muzikale trompettist grote fysieke problemen te hebben en dan hier te lezen dat het allemaal ligt aan onvoldoende focus op muzikaliteit? En wat een opluchting kan het zijn dat een verwerpelijke methode als BE dan ineens wél soelaas brengt.

Michiel zei het al: misschien is het een totaalplaatje. Je hebt muziek, en je hebt techniek. De een is geboren met een goede muzikaliteit, en heeft baat bij het studeren van techniek, een ander zit technisch al heel goed in elkaar en heeft baat bij het concentreren op muzikale lijnen. Begrijp me goed, die eerste heeft ook baat bij het spelen van muzikale lijnen, maar die doet dat voor een groot gedeelte al.

Eigenlijk steek ik mijn stokpaardverhaal weer af: iedereen is anders, iedereen heeft baat bij een andere aanpak, de een moet meer bijsturen op het muzikale vlak, de ander meer op het technisch-fysieke.

erikveldkamp schreef:

Ik lees dat wel eens vaker, net zoals ik wel eens hoor dat ik een natuurlijk embouchure zou hebben. Ik geloof niet in beide zaken aangezien ik geen enkele fysieke overeenkomst zie als je diverse bekende leads of klassieke trompettisten bekijkt qua chops of lichaamsbouw.

Weet jij dan waar je die fysieke overeenkomsten moet zoeken? Hoe weet je dat je zo iets zou moeten kunnen zien? Misschien heeft het met de viscositeit van het lipweefsel te maken, of de manier waarop de bloedvaten erdoorheen lopen. Misschien zijn er wel 400 ideale embouchuren, en heb je geluk als je een van die 400 hebt, en pech als je net tussen 2 in zit. Het ontkennen dat er zoiets is als een goede embouchure-aanleg wordt toch vrijwel uitsluitend door mensen gedaan met een goede embouchure-aanleg. En begrijpelijk. Ik ben gelukkig gezegend met een uitzonderlijk muzikaal gehoor, en ik kan me ook eigenlijk niet echt voorstellen dat sommige anderen iets niet horen wat voor mij vanzelfsprekend is. Toch weet ik dat het niet vanzelfsprekend is, dus doe ik moeite het me toch voor te stellen. Ik heb voor die aanleg niets hoeven doen, die was er al als kind. Ik ben er dan ook totaal niet trots op, maar wel heel blij mee, en heb hard gewerkt om het verder te ontwikkelen en vooral bruikbaar te maken. Erik speelde (naar eigen zeggen, corrigeer me als ik het mis heb) al heel jong heel gemakkelijk hoog. Dat wijst toch op een goede embouchure-aanleg? En daar is toch ook niks mis mee? Daar moet je toch gewoon heel blij mee zijn? Anderen hebben dat niet, en die moeten dus wat harder aan sommige technieken studeren om toch te kunnen doen wat ze willen doen. Focus op muzikale lijnen is ook voor die laatste groep belangrijk, maar volstaat dan simpelweg niet.

(Ik las een pauze in met me druk maken om in mijn ogen nog steeds gruwelijk belangrijke zaken als gedrag en fatsoen. Het vreet te veel energie, merk ik.)

erikveldkamp · **Geregistreerd:** 26 nov 2002 16:28 **Berichten:** 5688

Roel schreef:

Als ik de originele teksten van Adam lees spreekt daar een realisme uit dat ik soms mis in Erik's posts: het lijkt alsof Erik doorslaat in de leer van Adam: hij wil krampachtig voorkomen dat je je ooit op iets anders dan muzikaliteit focust. Ik lees dat bij de originele teksten van Adam niet zo sterk.

Dat kan, uiteindelijk zijn mijn opvattingen een mix van Arnold Jacobs, Bill Adam, Bobby Shew en nog een paar mensen en daarnaast mijn eigen inbreng.

Roel schreef:

Ik denk ook niet dat de problemen waarmee ik was opgezadeld te verhelpen waren geweest met muzikale lijnen spelen.[/i] Natuurlijk is muziek als uitgangspunt een vereiste als je muziek wil maken. Het brengt echter zeker niet in 100% van de gevallen alles vanzelf. Daarvoor zijn er té veel al dan niet schrijnende gevallen van mensen die jarenlang sukkelen, en dan het opeens toch leren dankzij een methode als BE of Callet.

Je maakt het net als Marnix te simplistisch. Daarbij ken jij mensen die zonder onnodige spanning kunnen spelen door BE?

Roel schreef:

Andersom is muzikaliteit absoluut geen vereiste om de trompet te leren beheersen. Het komt wat mij betreft té vaak voor dat het omgekeerd evenredig is: de muzikale trompettisten met fysieke problemen worden ondergesneeuwd door hun keihard hoge noten spelende patsercollega's, niet geremd door enige vorm van muzikaliteit. Het gebeurt gewoon té vaak om toeval te kunnen zijn.

Dat heeft volgens mij te maken met dat jij muzikaliteit en smaak door elkaar haalt. Die "patsers" zijn blijkbaar heel goed in goal oriëntation en hebben i.p.v. Miles Davis of Maurice André het geluid van iemand als Bill Chase voor ogen. Het principe blijft hetzelfde van dat ze een duidelijk doel voor ogen hebben hoe ze willen klinken.

Roel schreef:

Weet jij dan waar je die fysieke overeenkomsten moet zoeken?

Nee, en dat vind ik ook niet interessant. Maar jij begint erover dat jouw setup blijkbaar minder is dan die van mij. Dat zal nu wel zo zijn, maar ik geloof niet dat dat op les 1 van jou en mij ook zo was. Dat is later ontstaan door de verschillende omstandigheden.

Roel schreef:

Ik ben gelukkig gezegend met een uitzonderlijk muzikaal gehoor, en ik kan me ook eigenlijk niet echt voorstellen dat sommige anderen iets niet horen wat voor mij vanzelfsprekend is.

Ik mag ook niet klagen.

Roel schreef:

Erik speelde (naar eigen zeggen, corrigeer me als ik het mis heb) al heel jong heel gemakkelijk hoog. Dat wijst toch op een goede embouchure-aanleg?

Dat wijst erop dat ik het goed heb aangeleerd. Dat ik op min 15e een G3 kon spelen is niet zo raar na 7 jaar goed les gehad te hebben. Gewoon een kwestie van training van de spiergroepen. Ik ben aan het hardlopen geslagen sinds februari en liep na 4 weken met gemak 10 km in een uur. Ook gewoon een kwestie van de juiste spiergroepen trainen. Dat is niet zo uitzonderlijk als je alles gewoon rustig opbouwt en geen problemen creëert.

Roel · **Geregistreerd:** 03 feb 2009 17:06 **Berichten:** 1168

erikveldkamp schreef:

Je maakt het net als Marnix te simplistisch.

Marnix en ik maken het niet te simplistisch, wij reageren op precies wat jij zegt. Als dat simplistisch is, dan heb jij het simplistisch verwoord. Ik geloof ook meteen dat dat zo is, want je kunt in die paar zinnen niet precies uitleggen wat jouw interpretatie van de leer van Adam precies behelst. Daarom moet je ruimte laten, en dat doe je niet of erg weinig. Nogmaals: ik geloof niet dat iemand hier op dit forum Bill Adam aanvalt, maar we zetten wel vraagtekens naar de toepasbaarheid voorn onszelf van jouw interpretatie. Daarmee vallen we jou niet aan, maar zeggen we gewoon dat iedereen anders is.

erikveldkamp schreef:

Daarbij ken jij mensen die zonder onnodige spanning kunnen spelen door BE?

Ik ken mensen die zonder BE niet zouden hebben kunnen spelen. Dat kun je wel blijven ontkennen en verwerpen, maar je was er niet bij. Voor mijzelf werkt BE ook voor geen meter, begrijp me goed, maar ik zou het nooit zomaar verwerpen, daarvoor heb ik het te veel goeie dingen zien doen.

erikveldkamp schreef:

Dat heeft volgens mij te maken met dat jij muzikaliteit en smaak door elkaar haalt. Die "patsers" zijn blijkbaar heel goed in goal oriëntation en hebben i.p.v. Miles Davis of Maurice André het geluid van iemand als Bill Chase voor ogen. Het principe blijft hetzelfde van dat ze een duidelijk doel voor ogen hebben hoe ze willen klinken.

Aah! Jij bedoelt met muzikaliteit iets anders. Jij bedoelt puur het voorstellingsvermogen. Die patsers hebben namelijk niet Bill Chase in gedachte, maar gewoon alleen maar hoog en hard, en dat noem ik geen muzikaal doel. Zolang je dat als doel stelt bereik je het ook, zeg jij, toch? Ik ben het daar overigens verschrikkelijk niet mee eens, maar los daarvan zie ik smaak als onlosmakelijk onderdeel van muzikaliteit.

erikveldkamp schreef:

Maar jij begint erover dat jouw setup blijkbaar minder is dan die van mij. Dat zal nu wel zo zijn, maar ik geloof niet dat dat op les 1 van jou en mij ook zo was. Dat is later ontstaan door de verschillende omstandigheden.

Ik kon het niet meer oneens zijn met iets. Hier denken wij gewoon haaks het tegenovergestelde over. En nogmaals: jouw mening wordt extreem veel gedeeld en verkondigd door mensen die ook een goede embouchure-aanleg hebben. Dat is hoe ik erover denk!

erikveldkamp schreef:

Dat ik op min 15e een G3 kon spelen is niet zo raar na 7 jaar goed les gehad te hebben.

Alweer: maximaal oneens, ik vind dat HEEL raar, en het wijst wat mij betreft op een uitzonderlijk goede fysieke gesteldheid voor trompetspelen. Prijs je gelukkig, niet iedereen heeft die mazzel.

erikveldkamp schreef:

Gewoon een kwestie van training van de spiergroepen. Ik ben aan het hardlopen geslagen sinds februari en liep na 4 weken met gemak 10 km in een uur. Ook gewoon een kwestie van de juiste spiergroepen trainen. Dat is niet zo uitzonderlijk als je alles gewoon rustig opbouwt en geen problemen creëert.

Dat laatste woord impliceert zo veel waar ik het gloeiend oneens mee ben dat het te veel is om op te noemen. Jouw mening dat niemand problemen heeft tot hij ze creëert, is zo ontzettend niet waar, dat ik het hier gewoon nog eens zeg:
Dit is heel erg niet waar.
Naar mijn mening, natuurlijk.

Nogmaals: de mensen met een goede aangeboren lichamelijke setup voor trompetspelen hebben gemakkelijk praten, en mogen wat mij betreft blijven beweren dat het 99% mentaal is, ik koop het niet.

erikveldkamp · **Geregistreerd:** 26 nov 2002 16:28 **Berichten:** 5688

Waaruit maar weer blijkt dat we het met alles oneens zijn. Ik ga er maar geeneens op in deze keer. Dan wordt het weer zo'n wellens nietes verhaal.

diederik

Jemig, er moet toch wel iets te vinden zijn waar jullie het
over eens zijn, al is het maar, pak weg, als voorbeeld, wat de lekkerste pizza is.
Ik beloof bij deze dat indien jullie dezelfde keuze hebben,
dat ik jullie trakteer op een pizza in een restaurant in het midden des lands.
Nee, niet lachen, ik meen het serieus, en ik neem Marnix mee.

Maar , Erik, Roel, jullie mening: ik heb meermaals mensen gezien
die het niet gelukt is een goede trompettist te worden, vervolgens trombone of tuba gingen spelen en erg goede muzikanten werden.
Muzikaliteit is er dus , maar het vermogen omdat met een trompet uit te dragen ontbreekt.
Hoe leggen we dat uit?

erikveldkamp · **Geregistreerd:** 26 nov 2002 16:28 **Berichten:** 5688

Dat kan ik zo niet zeggen omdat ik de individuele gevallen niet ken.

Aan de andere kant kan James Morrisson 8 instrumenten spelen op hoog nivo. Maynard kon dat op 4 instrumenten.

Wat voor embouchure moet je hebben om dat te kunnen... :wink:

J@zzn · **Geregistreerd:** 04 mei 2013 08:24 **Berichten:** 17

Ik denk dat in deze discussie ook wel heel erg in extremen gedacht wordt. Waarbij bijvoorbeeld de onduidelijkheid over en begrip als muzikaliteit (en of smaak daar wel of niet onder valt) het er niet makkelijker op maakt.

Voor mijn gevoel is het logischer dat je, voordat je een trompet voor de allereerste keer oppakt nog geen 'problemen' hebt waardoor je geen trompet zou kunnen spelen. Die ontstaan (of worden gecreëerd) tijdens het leren trompetspelen.

Overigens bied ik hier aan dat ik het dessert betaal als jullie het daar ook over eens worden. En ja Marnix en Diederik, ook voor jullie!

marnix · **Geregistreerd:** 20 maart 2002 12:00 **Berichten:** 5020

Dan komt Dennis ook, als ex marinier ter beveiliging voor ons allen....

Interview Arturo Sandoval

Wie is er online