Zenuwen......
Ik zie het zo...:
We hebben allen een ingebouwd mechanisme (instinct) dat wanneer we ons bedreigd voelen (op welke manier dan ook) we bepaalde stoffen aanmaken in onze hersenen om sneller en effectiever te kunnen reageren. Je zou kunnen zeggen dat het lichaam zich min of meer oplaadt. Met deze lading, of extra energie zou je dus eigelijk blij moeten zijn....immers...op dat podium wordt er iets van je verwacht.
Op zich kun je een instinct niet zo eenvoudig veranderen (of zelfs niet..), dus acceptatie van de extra energie is een begin om ermee om te leren gaan.....Die energie is een deel van jou, immers je maakt hem zelf. Dat de angst die je hebt afhangt van het soort publiek doet er niet toe. Het kan helpen om te proberen er achter te komen waar je nu precies bang voor bent....Ben je bang om af te gaan? Ben je bang dat je niet goed genoeg zult zijn? Ben je bang dat je na je optreden met de nek aangekeken te worden door collegea's ouders of andere familie? Maar in principe doet het er niet toe waarom je zenuwachtig bent, het gaat volgens mij om het accepteren van het feit dat je lichaam zich voor aan het bereiden is of gereed houdt om snel te kunnen blijven reageren....
Iets wat bij veel leerlingen op de muziekschool helpt, en iets dat ik zelf ook doe als voorbereiding op een optreden is het volgende: Zoek een ruimte in je huis waar je je op je gemak voelt. Het beste werkt het wanneer je ligt. Doe je ogen dicht en stel je voor dat
je jezelf ziet net voor een optreden. Je hebt nog drie minuten voordat je op moet en dat onmogelijke stuk met al die hoge noten moet spelen. Voel wat alleen de gedachte eraan al doet met je hele lichaam.
Probeer heel goed te voelen waar er precies overal spanning (of liever gezegd energie) omt in je lichaam. Nu komt het belangrijkste: Vecht er niet tegen! Laat die spanning toe...je bent immers veilig thuis. Laat de energie toe in je lichaam.....Als volgt kun je je voorstellen dat je dan het snikhete podium oploopt, en het publiek begint met applaudiceren....je ziet alle bekenden in de zaal..op de eerste rij zit heel je familie met gespannen gezichten naar je te kijken en ook zie je Frits Damrov of waar je ook tegenop kijkt in de zaal zitten....je medestudenten...stel het je echt voor hoe dat zou zijn! Laat die spanning of liever energie vervolgens weer toe....kijk weer wat er gebeurt in je lichaam, en kijk wat je denkt. Voel wat het allemaal met je doet
Vervolgens begint de pianist de inleiding te spelen. Je ziet de eerste maat voor jou aankomen, je haalt adem voor de eerste noot......Nu is je energie op je hoogtepunt, immers..er is geen ontkomen meer aan! Voel waar de spanning zich overal bevind in je lichaam....nu doe je het volgende...stel je voor dat je ademhaalt voor de eerste noot...voel hoe gespannen je bent, en laat die spanning helemaal toe...op het moment dat je kunt leren om deze spanning helemaal thuis op je veilige plek helemaal toe te laten, dus het gevecht ermee te staken, zal deze spanning niet meer vast blijven zitten in bepaalde delen van je lichaam, zoals de buik, keel, benen, of waar dan ook, maar zal deze energie ervoor zorgen dat je je zekerder voelt, en niet meer zo bang bent. Je voelt de spanning (energie) als het ware door je lichaam vloeien zonder dat het bijvoorbeeld trillende benen of een droge keel veroorzaakt. Volgens mijn idee kun je dan pas ook op het desbetreffende optreden laten gebeuren wat er gebeurt. Je bent dan namelijk in de situatie waarin je jezelf al eens eerder hebt toegestaan om spanningen toe te laten. En misschien verdwijnen de angstsymptomen niet helemaal, het zal altijd een beetje, en insommige gevallen HEEL VEEL helpen.
Een regel is: Hoe erger je de omstandigheden voorstelt waarin je terecht komt, en deze hebt geaccepteerd, hoe gemakkelijker het wordt in werkelijkheid...Frits Damrov is thuisgebleven en je Familie en alle andere mensen die je kent zijn met zijn allen op timboekoe! Ik zou zeggen...probeer het eens uit. Ik hoop dat je er iets aan hebt!
it is slechts een van de vele oefeningen die je zou kunnen doen in plaats van het slikken van middeltjes...en het maakt je minder afhankelijk van je omgeving!
Succes!
Mark